Eternal Sunshine of the Spotless Mind: liefdesverdriet en een gewist geheugen

Eternal Sunshine of the Spotless Mind gaat over de relatie tussen Joel en Clementine. Twee mensen die eigenlijk totaal elkaars tegenpolen zijn. Na de zoveelste ruzie gaat Joel het goedmaken met zijn Clementine, maar het lijkt alsof ze hem niet herkent. Wanneer Joel ontdekt dat ze een behandeling heeft ondergaan die al haar herinneringen aan hem heeft gewist, besluit hij eenzelfde behandeling te ondergaan bij Lacuna, Inc.

Een destructieve relatie

De relatie tussen Joel en Clementine was een rollercoaster. Grote passie en harde ruzies. Misschien heeft Clementine daarom besloten een behandeling te ondergaan bij Lacuna, Inc. Nu heeft ze geen herinneringen meer aan haar relatie met Joel. Als Joel dit ontdekt, kiest ook hij ervoor de liefdesrelatie compleet te laten wissen uit zijn geheugen.

Stiekem had ik het kijken van deze film een beetje uitgesteld, omdat ik persoonlijk niet zo’n fan ben van Jim Carrey. Ik vind hem vaak te druk en te aanwezig. Ik zal echter maar meteen toegeven dat hij in Eternal Sunshine of the Spotless Mind zijn ingetogen rol met verve speelt.

De openingsscène van deze film is meteen al heel sterk, zowel cinematografisch als inhoudelijk. De shots zijn allemaal beeldschoon en de introductie van het verhaal, met haar bijzondere personages, is enorm fascinerend. Ik moet echter wel zeggen dat de puzzelstukjes al snel na de introductie op zijn plaats vielen. Misschien had ik nog iets meer mysterie, iets meer mind fuck gewild.

Romantiek en Science Fiction

Het verhaal van Eternal Sunshine of the Spotless Mind, geschreven door niemand minder dan Charlie Kaufman, is een combinatie van romantiek en Science Fiction. Perfect geschikt voor fans van Her en The Lobster. De liefde staat centraal en we krijgen naast de techniek om het geheugen te wissen, niet te maken met overdreven futuristische snufjes. Dit maakt het mooie verhaal heel herkenbaar en realistisch. Ondanks de romantiek is het echter geen zwijmelfilm. Eerder eentje die je aan het denken weet te zetten. Op internet las ik dat deze film vermoedelijk al vele relaties heeft gered en dat kan ik me best voorstellen. Het doet je als kijker beseffen dat je echt wel je best mag doen voor degene van wie je houdt.

De manier waarop de herinneringen in beeld gebracht worden vind ik echt geniaal. Het is helemaal tof hoe het hoofdpersonage tijdens het wissen van zijn geheugen deze herinneringen nog een laatste keer meemaakt, ze kan veranderen en kan praten met de personages in zijn herinneringen. Het is heel mooi om te zien hoe de herinneringen langzaam afbrokkelen.

Al met al is Eternal Sunshine of the Spotless Mind een aanrader. Het verhaal zit sterk in elkaar. De acteurs spelen de rollen van de bijzondere personages vol overgave. Ook de visuele weergave van herinneringen is fantastisch. Een film met een bijzondere boodschap, zonder zwaarmoedig te worden.